"Suçlar için yasalar var, ama suçlular öyle korunuyor ki
Yasalar öylece kalmış berber dükkânına asılan levhalar gibi,
Okunuyor ve gülüp geçiliyor yalnızca."
VARGI
Bu anlamda hukuk, aslında, gerçeği ortaya çıkarmak ya da adaleti gerçekleştirmek gibi bir görevle hareket etmez- tabii bunun tam aksine, gerçeği ortaya çıkardığı ve adaleti sağladığı yalanını atar. Tek bir amacı vardır; "[...] gerçekten ve adaletten bağımsız olarak, sırf yargı peşindedir [...] hukukun nihai ereği, bir res judicata'nın (kesin hüküm) ortaya koymasıdır; öyle ki bu res juridica'da hüküm, yanlışlığına ve adaletsizliğine rağmen doğru addedilerek, doğru ve adilin ikamesi haline gelir."
Sayfa 22 - İmajKitabı okudu
Savunmanın haklarına saygı hukuk devletinin temelidir.
Her şeyi özelleştirdiklerine göre, yargıyı da özelleştirseler bari, bundan daha iyi olur, daha kötü olmaz.
Sayfa 26 - Can YayınlarıKitabı okuyor
Hukukun üstün tutulduğu bir toplumda düzen sağlanabildiği halde, düzenin en önemli değer sayıldığı toplumda insan haklarının teminata bağlanmış olduğu söylenemez.
Sayfa 26Kitabı okuyor
"Böylece uygulanmayan yasalar ölmüş demektir."
En büyük sefalet başkalarının iradesine bağlı yaşamaktır.
Kimsiniz? Neyi temsil ediyorsunuz? Nedir tarihsel olarak varlık nedeniniz? Yargıçların, savcıların ve sanıkların her davanın eşiğinde kendilerine sormaları gereken sorulardır bunlar.
Sosyal savunma, ıslah, topluma kazandırma, af, sınama gibi büyük lafların ardında toplumun hedefi yaramaz çocuklarını yola getirmektir ve bir yargıcın düşebileceği en ağır hata, iyi aile evladı ile yasa düşmanını karıştırmaktır. O zaman rolüne ihanet etmiş olur ki, bu rol sanığa kendini keşfettirerek teslim olma imkanı vermektir.