i̇
İbda
1 memberİHLÂS ve EHLİYET...
- "İslâmî ölçüleri tatbik için kurulacak devleti (Başyücelik) kaymak yeme yeri gibi gören ve olmayan mevki ve makamları paylaşma veya parsa derdine düşen ve bu hususta birbirleriyle kıyasıya rekabete giren zavallılar da gönüldaş kisvesi altında bulunmakta hatta bunlar bahsettiğimiz sebepten (parsa) dolayı bir faaliyet içinde de olmaktadır. Onların yaptıkları belki davaya propaganda olarak katkı sağlar, ancak “Ameller niyetlere göredir.” ölçüsünce Allah katında bir kazançları olamaz! Ayrıca dava aşk ve ahlâkına sahip olamayanlardan kadro teşekkül edemeyeceği gibi Allah çektirmediği çilenin nimetini kimseye vermez. Yani aşk ve ihlâssız elemanlarla kadro olmaz. İhlâsın yanında ehliyetin de gerekli olduğunu hatırlatalım..."
Sayfa 5 - Kâzım Abay, Retorik ve lafız İbdâcılığı değil, îmân ve fikir İbdâcılığı.Kitabı okudu
ASILA MUSALLAT OLAN SAHTELER...
- "Nasıl ki Mü’min derece derecedir, İbdâcı da derece derecedir. Taklit seviyesi var, taklidin taklidi var. Ayrıca tahkik var, tahkikin tahkiki var. Şöyle de tasnif edebiliriz: Bu işin sempatizanı, taraftarı, dâisi (davetçi), hilm ve tevazu sahibi, branşlaşanı ve kadro adayı olanı var. Her şey zıddıyla kaim olduğu için bunu da olumsuzundan gösterelim: İbda uzmanı geçinen cahili, caka satanı, baş olma peşinde koşup parsa derdine düşeni vs. var. Müsbet mânadaki vasıfların en alttaki ile en üstekine saygı duyulur. Ancak menfi mânada olanların hiçbirine saygı duyulamaz..."
Sayfa 5 - Kâzım Abay, Retorik ve lafız İbdâcılığı değil, îmân ve fikir İbdâcılığı.Kitabı okudu
İBDA ve İŞ İÇİNDE EĞİTİM...
- "İbdâ’nın bizden istediği, ideolojik şuurlanma ve iş içinde eğitim prensiplerini uygulamaktır. İbdâyı sadece dışımızdakilere tebliğ edilecek metâ olarak görmek ise çok yanlış bir davranıştır. Birbirinin nefsinde kemal dikizleme hastalığını da buna ilâve edebiliriz. Bütün bunların sebebi de gönüldaşlık yapanların bir mevzularının olmaması ve kendi meşgale alanlarında yoğunlaşmamalarıdır..."
Sayfa 8 - Kâzım Abay, Retorik ve lafız İbdâcılığı değil, îmân ve fikir İbdâcılığı.Kitabı okudu
DÂVA ve NEFS...
- "(...) Bir İbdâ’cı ancak yaptığı faaliyetin niteliğiyle, onun İbdâ’ya uyumuyla değerlendirilebilir. Yoksa kimsenin nefsiyle dâva değerlendirilemez!
Zira dâva şahısların üzerindedir. Bunu şu şekilde de misâllendirebiliriz.
İslâm ile Müslümanlık ilişkisi ve farkı gibi. Yani din ile dine bağlı olanlar özdeş olamaz! Müslümanın her yaptığı da mutlak mânada doğru olamaz, Peygamberler müstesna..."
Sayfa 4 - Kâzım Abay, Retorik ve lafız İbdâcılığı değil, îmân ve fikir İbdâcılığı.Kitabı okudu
TERAKKÎ ve TEREDDÎ...
Yandaşlık ile gönüldaşlık ilişkisi de çoğu kere birbirine karıştırılmakta ve bu husus iki tarafın da işine gelmektedir. Öyle ki aşkını/vecdini yitiren bazı cepheler bir müddet sonra faaliyet yerine hizipleşmeye başlamaktadır. İdeolojik geyikler ve abicilik oynamak ise faaliyet cümlesinden değildir. Cephe/büro faaliyeti ile cephecilik (kulisçilik) yapmak bazen birbirine karıştırılıyor. Halbuki faaliyetin niteliği kendisini ele verir. Hakikî cephede terakkî ortaya çıkar, “cephecilik”te ise tereddî ve dedikodu başlar.
Sayfa 5 - Kâzım Abay, Retorik ve lafız İbdâcılığı değil, îmân ve fikir İbdâcılığı.Kitabı okudu
NEFSİMİZE ZOR GELEN İŞLER ve ADAMLIK...
Üstad Necip Fazıl’ın Napolyon’dan naklettiği, “Boş laf bana veba illeti gibi görünür.” sözünü hem dilimize hem kalbimize nakşetmeliyiz. Az da olsa nefsimize zor gelen, ancak faydalı iş üzerinde olmalıyız! Şunu da unutmayalım ki nefsimize zor gelen işler yapabildiğimiz kadar adamız! Ayrıca şu hususu da ekleyelim ki bizler hiçbir karşılık beklemeden davayı taşımak zorundayız. İhlas, bereket ve tekâmül ancak bu yolla olur. Davanın bizi taşımasını beklemek ise züldür, düşkünlüktür; geçmiş hizmetlerimiz ne olursa olsun. Menfî vasıflar dâva ahlâkı ve Müslüman duruşuyla bağdaşmaz...
Sayfa 5 - Kâzım Abay, Retorik ve lafız İbdâcılığı değil, îmân ve fikir İbdâcılığı.Kitabı okudu