i̇
İç Sesim
Ona kızgın değildim. Onu anlıyordum. Ben her şeyi anlıyordum!
Sayfa 75 - Doğan KitapKitabı okuyor
Geçici ileti
Kitap okumadan geçirdiğim tek gün ve bende baş ağrısı yaptı. İlacımı almak için motivasyona ihtiyacım var. Bir de yazılacak incelemem duruyor🤔Benim acil şiir kitabına ihtiyacım var😑
Ben anlamıyorum, benim hafızam mı kayboluyor? Acaba paranoyak olma aşamasında mıyım? Dün 860 takip ettiğim, bu gün 876. 🙄Sorun takipler değil de, akışta karşıma tanımadığım ve takipte olduklarım çıkıyor. Acaba ben mi takip ettim? Acaba hesabın ismimi değişti de benim haberim yok diyorum.
İkinci sorun da takipleştiğim okurlardan karşılıklı takipten düşmüş olduklarım var🙄Ben çıkmadım ki...Takipten mi attı? Gerekçe? Ne yapmış olabilirim acaba? Ben ki kendi halinde iletisini, alıntısını paylaşıp, siyasi, dini ve dahi hiç bir konuda polimiğe girmeyen biriyim. Uzun zamandır kimseyle küsmüşlüğüm de yok🤔
Tek bir durum var. Ben kimsenin sayfasına gidip beğeni yapmıyorum. Ve gönderileri akıştan okuyorum ve beğendiklerime beğeni atıyorum.
Benim için beğeniymiş, DM ymiş, bunlar değil her hangi bir okurla takipleşmek. Benim anlık kararlarım var. Herkes bu hayatta değerlidir. İlla benim açımdan olamlı değil. Sevdikleri için, ailesi için, çevresi için. Ben beğeni yapmıyor diye darılmam küsmem. Evet, herkes gibi ben de bildirimimde gönderilerimin benim gibi başkaları tarafından da ilgi gördüğünü bildiğimde memnun oluyorum, ama bu incinmek veya birileriyle takipleşmek için gerekçe değildir ki...
Bazı arkadaşlar var. Mesaj yazmayınca triplere giriyorlar. Kimse kimsenin ne yaşadığını bilmiyor. İstediğiniz kadar uzak durun. Seven karşılık beklemez. Seven, adım atar. Ben gelmiyorsam, sen gel. Ama bir şeyler umarak bana yaklaşmayın!
Çıkarı için gelenler, kendiliğinden giderler.
Kitabsever
İçinde bulunduğumuz kargaşalardan ne zaman kurtulacağımızı bilmiyorum. Ama korkuyu kangrenleşmiş bir organa benzetmek pekte yanlış olmaz diye düşünüyorum. Korku tıpkı kangren olmaya yüz tutmuş bacağın kesilmemesi halinde tüm vücudu intihara sürüklemesi gibi bir şeydir. Zamanında korkulara müdahale edemezsek büyük ihtimalle çoğu şeyimizi kaybetmeye başlayacağız...
Mutluluklarımızı nerde ve ne zaman kaybettik? Sahi çocukken gözlerimizi yumduğumuzda sahip olduğumuz düşlere ne oldu? Bizi böyle eksiltmeye başlayan neden neydi? Mutluluklarımızı hangi gecenin kabusana kurban ettik? Bu sorular bir tarafa dursun. Bizi kurmaca gülümsemelere iten asıl neden neydi? Sahte mutlulukların kahramanı olmaktan öteye vardığımız başka bir mutluluk var mıydı?
#155586922