Nikolay Gogol
Merhaba, bugün bana hediye edilen çok kısacık bir eserin incelemesi ile geldim. Nikolay Gogol'un eseri olan "Palto" kitabın başkişisi Akakiy Akakiyeviç'in memurluk hayatından ve eskiyen paltosunu konu alır. Yazarımız Gogol'unda bir zamanlar memur olması ve bürokrasi içinde yer almasıyla aslında gözlemlediklerini eşleştirel bir bakış açısıyla da dile getirmiştir. Akakiy Akakiyeviç memur olmasına rağmen kendine yeni bir palto alamaz, yırtık yerlerini yama yaptırmak istemesiyle kitabın olay örgüsü oluşur. Gogol ana karakterin ruh halleri ve iç dünyasını, düşüncelerini bize edebi bir dille aktarmıştır. Fyodor Dostoyevski'nin de; "Hepimiz Gogol'un Palto'sundan çıktık." demesi boşuna değildir. Zira buradaki bahsedilen Palto'nun bir tek palto değil, Gogol'un hicivli, kıvrak üslubuyla kenetlenmiş gerçekte kısa fakat yoğun anlatımlı, toplumsal, ahlâkî değerlerin anlatıldığı bir eserden bahsediyoruz.
-----------------------------------------
"Zaten bir insanın ruhuna girmek ve düşündüğü her şeyi öğrenmek olanaksızdır." (s.34)
"Acımak ona yabancı bir duygu değildi." (s.52)
PaltoNikolay Gogol · Can Yayınları · 202037,3bin okunma
José Saramago
1998 Nobel Edebiyat Ödüllü eserimiz sarayın dilek kapısından dilek dilemeye gitmesiyle başlıyor. Halkına her dileğini veren Kralımız bilinmeyen adaya gitmek isteyen ve bunun için tekne dileyen adamım dileği karşısında şaşırır. Adamın istediğini yerine getirmek için tekneyi ayarlar. Adam bilinmeyen ada için yola çıkar. Saraydaki dilek kapısında çalışan kadın adamı takip eder arkasından gider.
Eserin sayfa aralarında bazı sanatsal resimler var bu resimlerin bile bir anlamı olduğunu düşünüyorum öyle ki kitabın isminin "Bilinmeyen Adanın Öyküsü" olması bir çelişkidir. Eserin karakterinin bir adadan ziyade kendilerinin arayışında olduğunu düşünmek mümkün.
-------------------------
".. işte kader hep böyle davranır bizlere, hemen arkamızdadır, omzumuza dokunmak için elini çoktan ileri doğru uzatmıştır, bizlerse hâlâ, Geçti gitti, gösteri bitti, yine aynı hikâye, diye homurdanıp dururuz." (s.23)
"Kim olduğunu bilmiyorsan kendin olabilmen mümkün değildir." (s.26)
"Kendinden dışarı çıkıp kendine bakmadıkça kim olduğunu asla bilemezsin." (s.36)
Antoine de Saint-Exupéry
Kitabı daha açar açmaz editörün "Yaşın kaç bilmiyorum ama emin ol, bu kitabı 7'den 77'ye herkes okuyabilir." sözüyle karşı karşıya kaldım. Daha öncede okuduğum ve beni her seferinde farklı bir ayrıntısında, farklı dünyalara sürükleyen bir kitaptır.
"Küçük Prens" büyüklerin dünyayı anlamsızlaştırmasına, yaşanmaz hale gelmesiyle, içindeki çocuğa ses vermesine değinir. Çocuk kitabı kategorisinde yer almasına rağmen aslında bir yetişkin kitabıdır. Yetişkinlerin kendilerini fark etmesine sebebiyet vermek ister. Kitabın içeriğinde yer alan resimlerin hayal ürünü olması dikkat çeker. Kitabın her yaşa farklı anlamlar çıkartmasına vesile olması, farklı bir pencereden bakmasına yol açar.
-----------------
"Şu büyüklere her şeyi açıklama yapmak gerekiyor." s.6
"Büyükler kendi başlarına hiçbir şeyi anlayamıyor, çocuklar içinse onlara bir şeyleri açıklamak çok yorucuydu." s.7
"Belki de artık biraz yetişkinlere benziyorum. Yaşlanıyorum." s.19
"Lütfen beni affet. Mutlu olmaya çalış." s.39
"Kendini yargılamak diğer insanları yargılamaktan çok daha zordur." s.44
"Şu büyükler gerçekten de çok tuhaflar." s.47
"Hayatta tek istediğim şey uyumak." s.57
Küçük PrensAntoine de Saint-Exupéry · Can Çocuk Yayınları · 2015237,1bin okunma
José Mauro de Vasconcelos
José Mauro De Vasconcelos'un en bilindik kitabı Şeker Portakalı ile Zezé'nin derinliklerine iniyoruz.
Zezé yaramaz bir o kadar da akıllı bir çocuktur. Zezé ile içimizde kalamayan hani herkesin ruhuna dokunan duyguların dışarıya taşmasını anlatıyor. Her duyguyu yaşıyoruz en çok da acıyı.
Bence herkesin kendine özgü içsel
Gustave Flaubert
"Bir Delinin Anıları" Flaubert'in 17 yaşında bir aşk mecrası üzerine yazmış olduğu bir eserdir. 17 yaşında yazmış olmasından dolayı önyargıya kapılmayın zira hangimiz o yaşlarda böyle bir kitap yazmaya cesaret edebildik ki ?
Küçük yaşlarda yazmış olduğundan kaynaklı duygu ve düşüncelerinin tam oturmamış olduğunu kendi içinde dahi bir çelişki yaşadığını söyleyebilirim. Eserin 1838 yıllarında yazılmış olmasına rağmen belli başlı düşüncelerimizin aynı olması, insanların her devirde benzer düşüncelerin içerisinde olduğunu kanıtlamış oldu. Kitabın konusu ailesi ve sosyal çevresi tarafından soyutlanmış bir çocuğun, insanların bu davranışlarından nefret duyarak daha da içe kapanıp kendine yeni bir dünya oluşturarak kendi soyutlanmış dünyasına bizi de sürüklemesini anlatıyor.
____________________________
"Ben de böyleydim işte, hayalperest, gamsız, başına buyruk, alaycı, kendi yazgısını kendi çizen, aşkla dolu bir yaşama sığacak bütün şiirlerin hayalini kuran ve anılarında yaşayan bir çocuk." s.8
"Kaçamıyordum üzüntüye ve umutsuzluğa teslim olmaktan, varlığımı tüketen gücümü, bana utanç veren bu zayıflığımı her zerremde hissediyordum." s.15
"Ruhumu içten içe kemiren, doyumsuz bir boşluk hissediyordum içimde." s.15
"Yirmi yaşına vardığımda, mecradan maceraya atılmış, şan şöhrete doymuş bir delikanlı olacağımı düşünüyordum." s.20
Sabahattin Ali
Türk Edebiyatının önemli isimleri arasında yer alan Sabahattin Ali kısacık ömründe bize bıraktığı eserler sayesinde keşke daha çok yaşasaydı dedirtiyor.
Bütün öykülerini "Yeni Dünya" adı altında toplayan yazarımız. Kısa kısa öyküleri ile dönemin ruhunu öyle bir yansıtıyor ki, bugünlerden o günlere giderek aynı duyguyu tatmamızı sağlıyor.
Sabahattin Ali, öykülerinde genellikle Anadolu insanın olaylara bakış açısını, toplumun düşünce yapısını, yoksulluğu, çaresizliği, bürokratik meseleleri, kadınların sınıfsal farklarına değinerek birçok konuyu başarılı bir şekilde işliyor.
------------------------------
"İçimde hiç heves kalmadı." s.10
"Hayat eskisinden daha feci olarak devam edecek." s.24
"İnsan ne garip şeydir!" s.48
"Hayatım zihinde canlandırılmayacak kadar manasız ve boş geçiyordu." s.48
"Kadınlar yorulmak bilmiyorlardı." s.97
Yeni DünyaSabahattin Ali · Akçağ Yayınları · 202127,5bin okunma
