Her yönden sıkıştırılmışız, ama ezilmiş değiliz. Şaşırmışız, ama çaresiz değiliz. Kovalanıyoruz, ama terk edilmiş değiliz. Yere yıkılmışız, ama yok olmuş değiliz.
İncil 2. Korintliler 4 (8, 10)
"İnsanlar karanlığı nurdan daha çok sevdiler, çünkü işleri kötüydü" diye yazar İncil'de. "Çünkü her kötülük işleyen nurdan nefret eder, ve işleri ayıplanmasın diye nura gelmez" (Yuhanna, III, 19)
Başlangıçta Söz vardı. Söz Tanrı'yla birlikteydi ve Söz Tanrı'ydı. Başlangıçta O, Tanrı'yla birlikteydi. Her şey O'nun aracılığıyla var oldu, var olan hiçbir şey O'nsuz olmadı.