"İnsanlar karanlığı nurdan daha çok sevdiler, çünkü işleri kötüydü" diye yazar İncil'de. "Çünkü her kötülük işleyen nurdan nefret eder, ve işleri ayıplanmasın diye nura gelmez" (Yuhanna, III, 19)
"Koyun gibi kesime götürüldü;
Kırkıcının önünde kuzu nasıl ses çıkarmazsa,
O da öylece ağzını açmadı.
Aşağılandığında adalet O'ndan esirgendi. O'nun soyunu kim anacak?
Çünkü yeryüzündeki yaşamına son verildi."
Tanrı'nın eski çağlardan beri kutsal peygamberlerinin ağzından bildirdiği gibi, her şeyin yeniden düzenleneceği zamana dek İsa'nın gökte kalması gerekiyor.
Tanrı'nın Egemenliği, toprağa tohum saçan adama benzer. Gece olur, uyur; gündüz olur, kalkar. Kendisi nasıl olduğunu bilmez ama, tohum filizlenir, gelişir.