Bugün insanlık pek çok türü yok ediyor, hatta kendisini bile yok edebilir ama öbür organizmaların durumu gayet iyi; örneğin fareler ve hamamböcekleri en iyi dönemlerini yaşıyorlar. Bu dirençli yaratıklar muhtemelen nükleer bir kıyametin dumanları tüten yıkıntılarının arasından DNA ' larını yaymaya hazır olarak çıkacaklardır. Belki de günümüzden 65 milyon yıl sonra akıllı fareler, insanlığın neden olduğu yıkıma tıpkı bizim dinazorları yok eden göktaşina baktığımız gibi minnetle bakacaklardır.
"İnsan, dünyanın tekamülüne artık destek vermiyor mu demek istiyorsunuz?" Kafka, hafifçe sallanarak dedi ki:
- "Yine yanlış anladınız beni. Bilâkis: İnsan, dünyadaki payından ve ortak mesuliyetinden yüz çevirdi..."
Dünya bir karmaşadan, sıkıntıdan, telaşeden ibaret sanıldığının aksine, görebilene bütün güzelliklerin armağan edildiği sonsuz bir diyar olduğunu okumakdayız. İnsanı insan yapan en önemli etmenin duygular olduğunu duygusuz bir insanın robottan ileri gidemeyeceğini anlamaktayız. Kişide yürek olmalı ve yüreğinin içinde sevgi, saygı, aşk, merhamet, öfke olmalı. Yani insana dair bütün duyguların yaşatılmasıdır insan olmak.