İnsan Ve Hakikat

0 üye
Zamanda "kadim” sökülüyor, "mucize ruhu” iğnelerle çıkarılıyor, "vahiy diriliği" çekiliyor; insan, eşyada ruhsuz bir kımıldama olmaya mahkûm oluyor. Daha doğrusu kendini mahkûm ediyor buna.
"Ruh, ölüm dikkatinde yaşar. Ölüm dikkatinin aleviyle yıkanmış bir ebedilik hücresinde çilesini doldurur ve onu yaşatan balözünü orada emer."
Reklam
"Kişilere, eşyaya ve sembollere tapmaya da tövbeli olmak. Övülme hoşlanmalarına, yerilmeye dayanamamaya, kritik tahammülsüzlüklerine de ruhun içinde ve dışında paydos diyebilmek."
"Kaynaktan uzaklaştıkça, özle biçim, amaçla araç birbirine dönüşüyor ve karışıyor."
"Birdenbire bul aşkı Bu tuhfe* bulanındır” Şeyh Galib * Lutfedilen, ihsan edilen
Reklam
31 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.