i̇
İnsan ve Toplum Kişisel Gelişim Psikoloji
3 üyeSaldırganlık içeren video oyunları ile büyüyen çocuklar daha hızlının daha iyi olduğuna koşullanıyor. Bu oyunların yüksek hızına kendisini ayarlayan beyin de, riski hissedip uyarı gönderen ve hatta başkasının acısını hissetmeyi sağlayan beyin bölgeleri, giderek daha etkisiz hale geliyor. Saldırgan kişilikleri olmayan gençler bile bu tür oyunları izledikten sonra daha kolay kavgaya tutuşuyor. Televizyon ve video oyunları diyetiyle büyüyen kuşakta bağımlılık giderek daha yaygın bir sorun haline geliyor. Ani duygusal uyarılar ve hızla değişen imgeler, beynin dikkatini iç alemden alıp dış uyaranlara döndürüyor. Dikkat eksikliği sorunu giderek salgın boyutlarına varıyor. Sürekli uyarılan ama dünyaya etkin biçimde katılmayan çocukların ritimleri de gerçek hayatın sohbet ve ilişkilerinden çok video oyunlarının ritmine ayarlanıyor.
Sayfa 29 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
Kapitalizmin ruhları ifsat eden gözbağcılığı, çalışma ile ihtiyaç arasındaki bağı koparmış olmasıdır. ''Yeter olan, iyidir,'' düsturu geçmişin küflü sandukalarına kaldırmıştır artık, verimliliğin nesnel ölçüsü olarak kazanç artışı belirlenmiştir. Sayılabilir, sayıya vurulabilir olan gerçektir ve başarı artık kazanılan para ve biriktirilen servet miktarı ile ölçülür. Fazla, azdan iyidir, daha fazla kazanmayı başaran, daha az kazanandan iyidir. Verimlilik en üst düzeye çıkarılmalıdır.
Duyarlı insanları bizar eden de işte tam burasıdır. Yaptığım iş insanlara ne tür bir yarar olarak geri dönüyor? Benim verimliliğimin artmış olması sonunda şirket dışında kim kazanıyor? Ben kazanıyor olamam çünkü özel hayatım berbat durumda, zamanımı hiç de nitelikli bir biçimde geçirmiyorum. Müşteriler de kazanıyor olamaz, zira daha fazla harcıyorlar ve anlık tüketim hazzından sonra ellerinde bir şey kalmıyor.
Sayfa 32 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
Çalışanların soru sorması tehlikelidir. Andre Gorz'un ifadeleriyle söylersek, ''İnsanlar bütün değerlerin sayılabilir olmadığını, paranın her şeyi satın alamayacağını, satın alınamayan şeyin temel olduğunu hatta işin özü olduğunu keşfettiklerinde ticaret düzeni temelden sarsılır.
Sayfa 32 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
Hayat geri gelmiyor. İnsan, ruhunu özgürleştirmeyen, kendisine bir ifade imkanı sunmayan, kendisini gerçekleştirmediği işlerle tatmin bulmuyor. Ruh istiyor ki kendi hikayelerini anlatabilsin. Hikayeleri başka insanlara çarpsın, onlarda çoğalsın, kendisine geri dönsün. Çağdaş iş yaşamı ve şirket köleliği ise disipline dayalı. Göreceğiniz düşlerin bile birbirine benzediği, kılık kıyafet, jest ve mimik, şaka ve konuşmaların bir örnekleştiği bir disiplin düzenini öngörüyor.
Sayfa 33 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
Toronto'nun, bir tatil günü rehavetiyle iyiden iyiye ölgünleşen sokaklarında, Kanadalı çocuk psikiyatrisi profesörü bir meslektaşım ve onun eşi ile geziniyoruz. Gazeteci olan eşi, meslektaşımdan şakayla karışık dert yanıyor. Biliyor musun diyor, Hindistan'da, tatilin ve tarihin ortasında senin bu arkadaşın ne yaptı. Elinde Blackberry cihazıyla sağa sola e-postalar gönderdi. Hindistan'da tatilde.
Teknolojinin hayatımıza türlü münasebetsizlikler soktuğunu biliyoruz. Kandillerde ve bayramlarda kişiye özgü olmayan kutlama mesajları göndermek bunlardan birisi. Mabetlerin, konserlerin, konferansların ve karşılıklı konuşmaların kendilerine mahsus sessizlik, akış ve ritminin ortasına bir ses bombası gibi düşen cep telefonu zırıltısı, bir başkası. Düşünün, bir dostunuza heyecanla bir şey anlatıyorsunuz ve birden onun cep telefonu çalıyor. Arayan kişi o sırada sizin anlattığınız şeyden daha güzel, daha heyecanlı bir şey söylemeyecek bilse olsa, öncelik nedense telefona veriliyor. Teknoloji hayatın kendiliğindenliğine, doğallığına müdahale ediyor.
Sayfa 37 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
Hız uyuşturuyor. Artık her yerde ve hiçbir yerdeyiz. Orada ama buradayız. Dostumuzla sohbetteyiz ama telefonun veya sohbet ağının ucundayız. Aslında bütün varlığımızla bir yerde değiliz, parça parça orada ve buradayız. Anlaşmak için zaman gerekir, zaman ve mekan. Konuşmanın yanında susmak da gerekir, birbirinin söylediğine dikkat kesilebilme, kalbini dostunun kalbine yaklaştırmak gerekir, insana ve gerçek hayata ayrılan zaman azaldıkça yabancılaşma çoğalıyor Gerçek hayattan ayrışan bilinç, sanal ses ve sanal sohbetle uyuşuyor.
Sayfa 37 - Kapı YayınlarıKitabı okudu