i̇
İnsanlığımı Yitirirken - Osamu Dazai
Osamu Dazai (D.1909 - Ö.1948)
"1929'da ilk intiharına kalkıştı ama başarısız oldu."
"... bir geyşayla kaçtı, ailesi tarafından resmen evlatlıktan reddedildi ve okuldan atıldı. Okuldan atıldıktan dokuz gün sonra Kamakura sahilinde bir kadınla beraber intihara kalkıştı. Kadın boğularak hayatını kaybetti ama Dazai bir balıkçı teknesi tarafından kurtarıldı."
"1935'te hayata veda niteliğindeki eseri Son Yıllar'ı yazdı ve kendini asarak üçüncü intiharına kalkıştı ama başaramadı. Üç hafta sonra geçirdiği apandis ameliyatından sonra morfin bağımlısı oldu, bir yıl boyunca bağımlılıkla mücadele etmesinin ardından akıl hastanesine kapatıldı ve bir ay tedavi gördü."
"1948'de en bilindik eseri İnsanlığımı Yitirirken yazdı. Aynı yıl, metresiyle birlikte evlerinin yanındaki Tamagava Kanalı'nda intihar etti ve hayatını kaybetti."
Sayfa 1
"Ben insanların tavsiyelerine pek kulak asmazdım. İnsanları hayal kırıklığına uğratmak zorunda olduğum gibi tuhaf bir düşünceye kendimi ikna etmeyi bir şekilde başarmıştım."
Sayfa 106
"Biri bana para uzatıp, "Aslında harcamamalısın ama seni biliyoruz, o yüzden muhtemelen yine de harcarsın," dese, parayı harcamam gerektiğini, onları hayal kırıklığına uğratmanın benim görevim olduğunu hissederdim ve hemen dışarı fırlar ve son kuruşa kadar harcardım."
Sayfa 106
"Seni gidi! Böyle devam edersen seni öperim."
"Öp o zaman," dedi somurtarak, en ufak utanmadan.
"Aptal seni. İffet de yok sende..."
Sayfa 86
Sonsöz
"13 Haziran'da Şuci ve sevgililerinden biri olan Yamazaki Tomie (1919-1948) civardaki bir nehre atladı ve Şuci'nin son eseri -birçok metresinden ayrılmaya çalışan bir adamı anlatan gülünç bir öykü olan Guddo Bai'ı [Güle Güle] (1948) tamamlanmamış hâlde bıraktı. Cesetleri Şuci'nin otuz dokuzuncu doğum günü olacak 19 Haziran'a kadar bulunamadı. İnsanlığımı Yitirirken'in tamamlanmış versiyonu bir ayı biraz aşan bir süre sonunda basıldı."
Sayfa 125