i̇
İşçi sınıfı
1 üye · 2 yeni gönderi
Proletarya
Ulus falan yoktu artık, bütün dünya emekçileri en sonunda ortaklaşa bir adalet gereksinmesi çevresinde birleşecek, kentsoylu sınıfın pisliklerini temizleyecek, çalışmayanın kazanamayacağı özgür bir toplum yaratacaktı!
Sayfa 258Kitabı okuyor
#anarşi
— Peki, anlat bakalım... Amacınız nedir? — Her şeyi yok etmek... Ne ulus kalacak ortada, ne hükümet, ne mal, ne mülk, ne Tanrı, ne tapınma. — Anlıyorum. Yalnız nereye varır bu işin sonu? — Şimdiki dar kalıplarından sıyrılmış ilkel topluma, yeni dünyaya, her şeyin yeniden başlayacağı noktaya. — Peki araçlar? Nasıl başaracaksınız bu işi? — Ateşle, zehirle, hançerle. Senin eşkiya dediğin adam aslında gerçek kahramandır, halkın öcünü alan insandır, kitapların boş masallarına aldırmayıp eyleme geçen adamdır. Bir dizi ünlü kişiyi öldürerek yöneticileri ürkütmek, halkı uyandırmak yeter.
Sayfa 252Kitabı okuyor
“Bir kedinin yaşadığı gibi yaşıyordum: bir aşağı bir yukarı, kâh kuyruk aşağıda kâh kuyruk dimdik, şimdi yemek vakti, şimdi uyku vakti; tek farkla, kedinin yaşamak için çalışması gerekmez.”
Sayfa 22 - Alef KitapKitabı okudu
“Çocuklarımın iyi bakılmayan çiçekler gibi olduklarını söyleyemezdim ona, ve bir zamanlar cennet gibi olan evimin çöplüğe döndüğünü ve çocukları geceleri yataklarına götürürken göbeklerini gıdıklayıp güldürmek için gömleklerini yukarı çektiğimde güvercinlerin kuğurmalarından başka bir şey işitmediğimi..”
Sayfa 104 - Alef KitapKitabı okudu
“Dünyanın bütün güzel şeyleri, rüzgâr, canlı sarmaşıklar, havayı delen serviler, bir bahçenin bir yandan öbür yana giden yaprakları benim için yaratılmamışlardı.”
Sayfa 136 - Alef KitapKitabı okudu