Alt tarafı birkaç hayata çarpıp dağıldım ve bunun adına hiç utanmadan "yalnızlık" diyorlar. insan sadece ve sadece anlaşılmak istiyor. Yükünü kendi kantarında tartmayan bi' dostu "oIsun" desin istiyor. Gözlerim hep yuvasını kollayan güvercinlerde, yanımda birileri empatiden, "ben olsam'' penceresinden falan konuşuyor ama fakir gözüm güvercinin garip bir telaşla koruduğu o iki yumurtada.