Karakter ve şahsiyet denilince bütünlük ve süreklilik anlaşılır. Her insan hayat karşısında kendi mizacına göre bir tavır alır. Bunda elbet, çevrenin de rolü vardır. Uzun yıllar belli davranışları benimseyen insan, onları kolay kolay değiştiremez.
Düşünen insanlar için bu savların bir kıymeti var mi acaba?
Eğer karakter gelişebilen bir şey olsaydı, yaşça ileri insanların gençlere göre daha erdemli olmaları gerekirdi ki böyle bir durum söz konusu değildir.
Bir kez kötü birisi olduğu anlaşılan ve güvenimizi kaybeden birisine ebediyen güvenmeyiz ki bu da bizlerin karakterin değişmezliğine inandığını gösterir.