"Ey, benim iyimser hallerim,
Çabuk aldanışlarım,
Hep inanışlarım,
Alttan alışlarım,
Hatayı hep kendimde buluşlarım,
Değmeyeceklere kafama takışlarım,
Yoktan yere, akıp giden gözyaşlarım,
Hepinize Elveda...
Artık ben kimsenin,
Hiç kimsesi olmayacağım!!!"
Cəmiyyətdə başqalarının təsəvvürlərinə uyğun olaraq, təklikdə isə öz təsəvvürlərinə görə yaşamaq asandır. Lakin diqqətəlayiq odur ki, cəmiyyətdə yaşayaraq özün kimi qalasan.