"Rakı şişesinde balık olmak"tan ziyâde, "ol mâhîler ki deryâ içredir, deryâyı bilmezler" ya da "ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden" hoşuma gider şiirde..
Pazar gününün; dinlenme, tatil, piknik, sosyal faaliyet, pijama-terlik-televizyon, yedi vagonluk trenin sonuncu vagonu gibi çağrışımlara kaynak teşkil etmesi, acaba niyedir ki?..