Ümidi olan ağlar, ümidi kesilmemiş insan ağlar. Bizde gözyaşı rahmet; nisan yağmuru müjde ve neşe; göz lerin ağlaması da ruhun gülmesidir. Modern çağda bu kav ramı da kaybettik; ağlamayı olumsuzladık, negatif kodla dık; ağlamamak lazım, ağlamak zayıflıktır gibi çok berbat bir anlayış bu. Olur mu hiç! Ağlamayan gülemez ki zaten. Gülmek ağlamanın ta kendisidir, madalyonun biri bir yüzü, biri bir yüzüdür.
| Hakiki gülenler hakiki ağlayanlardır.
Sayfa 27