"Eskiden daha fazla gücüm vardı, şimdi yok. Yalnızca konuşabiliyorum, bu beni bazen alıp götürüyor ve kendimi aşarak uzaklara gidiyorum."
Sayfa 58Kitabı okudu
Gecelerim yalnızlığımı, tüm yalnızlıklarımı artırıyor. Sessizliği, ancak benim içimdeki sesleri duyuyor. Gecelerim uzun, uzun, upuzun.
Kendi halim diye bir yer var. Çoğu zaman oradayım.
Gerçektir..Ama bana ait değil..
~
Bugün kendimle barışmaya karar verdim. Aldım vicdanımı karşıma bu yorgunluk yetmez mi(?!) diye sordum. Ses etmedi durdu ve bir kez daha sızladı.
Ah! dedi ah! Anladım bir kez de onu yorduğum için sızladı vicdanım.
Ertelenmiş bir uykum ve hep kendimden yorulmuşluğum var benim. Artık erken uyuyacağım..
"Ahmet Arif'in de dediği gibi...
Belki de