"Bütün insanlardan yapılmış ve hepsi kadar değeri olan ve herkesin kendisi kadar değerli olduğu bir adam işte!"
Jean-Paul Sartre
İnsan kendini nasıl böyle tanımlayabilir? Kendi farkında olmak biraz da diğerlerinin farkında olmak değil midir. İnsan diğerlerini, ancak kendini keşfedince, keşfedebiliyor. Yani kendi keşfimizi yapmışsak
caravaggio'nun cinsel yöneliminin de homoseksüellik olabileceği düşünülür lakin panseksüeldir.
[Panseksüellik, kişilere cinsel, romantik veya duygusal boyutta cinsiyet kimliklerinden bağımsız bir çekim hissedildiği bir yönelimdir. Panseksüel bireyler, kişilere karşı çekimlerinde cinsiyetin bir rol oynamamasından ötürü kimi zaman kendilerini "cinsiyet körü" olarak da tanımlamaktadır. Panseksüellik, "pan" (Antik Yunanca: πᾶν, Türkçe: tüm) kökünden türemiştir.
Panseksüellik kendi başlı başına bir cinsel yönelim olarak da, bazen biseksüelliğin bir alt dalı olarak da tanımlanabilmektedir. Panseksüel bireyler kendilerini tamamen erkek veya kadın olarak tanımlamayan kimselerle de ilişkiye açık olduklarından panseksüellik ikili cinsiyet sistemini de açıkça reddeder. Bu sebepten ötürü bazıları panseksüelliğin biseksüellikten daha kapsayıcı bir terim olduğunu savunmaktadır. Panseksüellik ile kıyaslandığında biseksüel teriminin kapsayıcı olup olmadığı LGBT topluluklar arasında, özellikle biseksüel topluluklarda halen tartışma konusudur.]
Bu şiiri ile ilk temasım yirmili yaşlarıma denk gelmiştir. Koca koca müdürlerle toplantı yapıyoruz. Genel Müdür'ün panosunda idi bu şiir havalı bir el yazısı ile işlenmiş bir nakış gibi.
"Yaşamak değil bizi bu telaş öldürecek,
Bırakın Paris’te ılık rüzgârlarla
taratmayı saçlarımızı,
sevgilimizle doyasıya sohbet bile edemedik