Leylâ Erbil, Tuhaf Bir Kadın ile Türkiyeli aydın kadının "bildungsroman"ını kaleme alır aslında. Gelenekseli hem fikren hem üsluben ateşe verip küllerini sayfaların üzerine yağdırır. Günlükten bilinçakışına, "Anadolu büyülü gerçekçiliği"nden postmodernizme uzanan benzersiz dili ile ördüğü "tuz moru" hikâyesi ile
Leyla Erbil, Zenîme Hanım'ın hikâyesini anlatır bize Cüce'de, "terk etmeyip seven"lerden oluşan kalabalıklar arasında yalnız kalmayı tercih eden bir kadın. "Leyla, yazın adamı değil, kadınıyım ben anlayacaksın tümünü okuduğunda." diye kendini azarlattırdığı Zenîme'sinin kaleydoskopik bir portresini sunar Erbil. Zenîme hanım
"Hepimizin hayatında karşılaşmaktan, dostluk etmekten pişmanlık getirdiğimiz insanlar olmuştur. Hayatımızı güzelleştiren karşılıklı olarak yüreklerimizi değiştirdiğimiz insanlar da."