Bazı insanlar düşünmek için geceyi bekler, çünkü gecenin karanlığı ve sessizliği düşüncelerini daha net bir şekilde duymalarına yardımcı olur. Ancak bu sessiz karanlıkta insanın duyduğu tek şey düşünceleri olmayabiliyor. Çünkü bazen insanın içindeki acılar da sessizliği fırsat bilip varlıklarını hatırlatıyor, seslerini duyuruyorlar.