Mabel Matiz, "Numaracı" parçasının klibi, bestesi ve güftesi ile kendine de fark atmış bence. İçinde üç dört ayrı şarkı barındırıyor adeta. Ve ne kadar kıpırdak bir şey olmuş öyle. "bi yol bulmalı, bulmalı" kısmı, tren körüğü gibi devinime hiç es vermeden dinleyeni bir vagondan bir diğerine geçiriveriyor. Hele bir de sondaki o Fransızca kısım, Enigma'nın "Sadeness"i gibi mistik esintiler gönderiyor. Arada bir duyulan ve derinlerden gelen tek atımlık sonar ses dalgalarıysa beni 90'lara götürüyor. Aynı ürünü Tarkan çıkartsaydı yerlere göklere sığmazdı.