Gratel,kendisini ve kardeşini kurtarabilmek için cadıyı,kendilerini yemek için yaktığı fırına itecek ve diri diri yakacaktır.Cadının diri diri yakılmasıyla amaçlanan adalet mesajı,en yalın şekliyle verilmiş olur.
Anılan masalların hemen hepsinde büyü yapan bir 'cadı' (büyücü) veya daha sonra,yeri geldiğinde,büyücüye dönüşen bir 'üvey anne' stereotipi söz konusudur.
><
Niye masallar güzel sonlarla biter? Hayatı böyle gösterip yaşatmamak ne garip.
Yalan söyleyenler, masalları yazanlar mı, yoksa hayatımın içindeki oyuncular mı?
Bu masallarda anlatının akışı içinde geçen büyü,büyülenme,sihir,büyücü,cadı,cüce,şeytan,iblis,dev,ejderha,karga,baykuş,kedi,hayvana dönüşme,ateşte yanma,peri,bilge kadın ve üvey anne kelimeleri bizce 'anahtar kavram'lar olarak kabul edilmiştir.
“Bir varmış, bir yokmuş…” Bu paradoksal cümle, öykünün, hiçbir şeyin ilk göründüğü gibi olmadığı dünyalar arasındaki- dünyada geçtiği konusunda, dinleyicinin ruhunu uyarmayı amaçlar. Öyleyse başlayalım.