Vefatının 85. yıl dönümünde rahmetle anıyoruz
Ağlarım, ağlatamam; hissederim, söyleyemem;
Dili yok kalbimin, ondan ne kadar bîzârım!
Oku, şâyed sana bir hisli yürek lâzımsa;
Oku, zîrâ onu yazdım, iki söz yazdımsa.
Mehmet Akif Ersoy
Kahire’de Hilvan’da dostu Eşref Edip’in tasviriyle eşya namına bir şey olmadığı evdedir, “hicran”dadır yani;
"İlâhi Pek bunaldım, nerde nûrun?Nerde gufranın?
Cehennem gezdirip dursun mu âfâkımda hicrânın?
Evet, gafletti sun’um, lâkin insan gaflet etmez mi?
Yıkıldım bir ömürdür döktüğüm yaşlarla, yetmez mi?
diyecek kadar hicrandadır. 1925 sonundaki gidişinden sonra on bir sene Türkiye’ye dön(e)memiştir.
Ritüele dönüşmüş anmalarla anlayamayacağız Akif'i. Belki hüzünlü ve dertli Akif'i tanıyabilirsek anlayabiliriz...
Ruhu şad mekânı cennet olsun inşallah.