Hatırlıyor musun, yüzünü aklımda tutamıycam diye korktuğumu söylemiştim bir kere. Hâlbûki nasıl yanılmışım! Hasta hâfızama çakılmışsın âdeta.
Elim erse, ayağım tutsa, Seni bütün cihanın görebileceği bir kuleye çıkarır ve bağırırdım: " İşte insan buna derler! Böyle olmağa çalışın!" İki milyar beş yüz milyon âdem evlâdanım seni tanımalarını, öğrenmelerini istiyorum, anlıyor musun?
Sayfa 47 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Ne kadar özledim bilemezsin. Hep, aklımda ve hulyamdasın. Yalnızlığımı bir dolduruyorsun ki sana mı, seni yaratana mı teşekkür edeyim bilmiyorum.
Sayfa 46 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Seni bana dost eden de bin yaşasın.
Sayfa 46 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Orada olsaydım İstanbul'un bütün çiçekçilerini angaje eder, bineceğin trene ayrı bir çiçek katarı takardım! Ne palavra! Değil mi? Ama bilirsin, senin için yapamayacağım ( hiç olmazsa canımı veririm ya ) bir şey yoktur...
Sayfa 46 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Bana hemen yaz. Nasıl bir ıssızlıktayım bilemezsin. Sen de olmasan " Ulan Ahmet, sahtekârın birisin, dileğince olmadıktan sonra ne bok yemeğe bu hayatı sürüyorsun?" diyip icabına bakacağım. Hiç böyle hareketsiz kalmamıştım. Ama o zaman da sen yoktun iç dünyamda, tanışmamıştık...
Sayfa 45 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Nasıl oldun canım? Bütün hastalıklarını, dertlerini, bana sat! Yahut bana yükle... Demek iyi dostların yok artık oralarda? Boş ver, siktir et o yüreksizleri, yaşamayanları... sen onların hiç birine muhtaç değilsin. Aksine daha önceleri dost saydıkların olduysa, sen onlara erdemler, ruh zenginliği ve müthiş dünya sevgisini verdin.
Sayfa 45 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Biliyor musun, gençliğimi dolduran ve hâlâ da kesin bir sonuca bağlanmayan bütün öteki belâlı dalgalarımı bir tarafa bırakabilirim gibime geliyor. Sana faydalı olabileceksem, değer bence...
Sayfa 44 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Yani övünmek gibi olmasın ama,
ben bir çırpıda bir kurşun gibi delip geçtim on yılını
esirliğimin.
Ve karaciğer sancısını bırakırsak bir tarafa,
gönül yine o gönül, kafa yine o kafa.
1947
Sayfa 268 - Nâzım Hikmet Kültür ve Sanat Vakfı Yayınları 3. Baskı Mart 1998Kitabı okudu
Ne hasetçi adamsın,
şairlik yetmez mi ki,
buğday olayım, dersin?
1947
Sayfa 254 - Nâzım Hikmet Kültür ve Sanat Vakfı Yayınları 3. Baskı Mart 1998Kitabı okudu
Ne güzel şey hatırlamak seni
ölüm ve zafer içinden
hapiste
ve yaşım kırkı geçmiş iken
1945 Bursa
Sayfa 251 - Nâzım Hikmet Kültür ve Sanat Vakfı Yayınları 3. Baskı Mart 1998Kitabı okudu
Yaşam rezillik aslında, midemi bulandırır hep; yaşamla başa çıkacağımı, insanlara dayanabileceğimi ummazdım bugüne değin, utanç duyardım bundan ötürü, ama sen, bir şey öğrettin bana şimdi, dayanılmayacak gibi olan yaşam değilmiş meğer.
Senin
Sayfa 122 - Ezr YayıncılıkKitabı okudu
…sözgelişi odandaki, o her zaman seni görebilen mutlu dolap olsam, ne iyi olurdu: Seyrederdim seni, koltukta oturuşunu,
mektup yazışını, yatışını ya da uykuya dalışını.
Sayfa 117 - Ezr YayıncılıkKitabı okudu
Kişi nelere sahip olduğunu bilmeyen bir "kapitalist" aslında.
Sayfa 105 - Ezr YayıncılıkKitabı okudu
Gene beni en güçsüz yerimden yakaladı, elimi kolumu bağlayan sorusunu sordu gene: "Ben hiçbir zaman ayrılamam senden, kovarsan giderim ancak... Kovuyor musun? Gideyim mi?"
Sayfa 93 - Ezr YayıncılıkKitabı okudu