Ne garip değil mi?
"Hayat işte! Yüzünü bile görmek istemediklerini her gün görürsün. Özlediklerin arasında da mesafeler vardır."
"Eğer birini cidden hissedersen
mesafeler anlamını yitirmiştir."
Üzüle üzüle mutlu olmayı, güçsüz kala kala güçlü olmayı öğreneceğiz. Düşe düşe kalkmayı, öle öle yaşamayı, ağlaya ağlaya gülmeyi ve ayrı kala kala sevmeyi... Bir gün hepimiz kavuşmayı da öğreneceğiz. O gün yakın. Bir gün hepimiz aramızdakı kilometreleri, santimetreleri aşacağız. Kime bakıyorsak uzaktan uzağa, bir gün tam karşımızda gözlerinin içine bakacağız. Çünki mesafeler aşılmak içindir...
"Kişi birden bire uzun yıllar alıştığı kentten bin iki yüz, bin üç yüz kilometreye doğru ayrılıyorsa ve gittiği yeri hiç tanımıyorsa ve orada bir yıl kalma zorunluluğundaysa, bir şeye, bir hüzne belki bir mahkûmluğu beleniyor."
"Zaman mı? Değil zaman
Akan zaman değil mesafelerdir."
Sayfa 48 - YKYKitabı okudu
İsteyen dağları aşar,
İstemeyen tümseği bile geçemez...
“Farkındaydık: Daha zorlu iklimlere geçmeden verilmiş bir araydı bu.”
Sayfa 68 - Doğan KitapKitabı okudu
