m
Mustafa Kutlu
1 üyeBir dünyanın eşiğindesin. Eğilip eğilip bakıyorsun. Özlemlerin, hasretlerin hasılı her şeyin arkada kaldı. Kalacak, unutulacak. Güçlenen, süren önündeki dünya... Sen bu dünyanın saliki olacak mısın? Adına ayrılmış proleter bir koltuğa gömülecek misin?
Sayfa 10Kitabı okudu
Odadakiler, adını koyamadıkları, ancak mutlaka insan olarak içlerinde hissettikleri bir şeye dayanarak, henüz kaybolmamış, ama bir yerlerde kabuğuna çekilmiş bekleyen, ortaya çıkmaya artık utanan bir şeye dayanarak, güvenerek rahatlıyorlar, gülüveriyorlar...
Sayfa 44Kitabı okudu
Ne zaman leylaklar açsa, nerede bir papatya görse, bir kuş çalıların arasından pırrr diye havalanıp ufka doğru uçarak kaybolsa, kalbindeki kapandı denilen yara kanamaya başlıyor, ak güllerin üzerine kızıl kan damlıyordu.
Sayfa 27Kitabı okudu
