Ait olduğu yere dönmek ister insan. Hatta yaşananlar içinde geçmişe özlem duyması da bunun izlerini taşır. Bir yeri olduğunu ve aidiyetini sezer insanoğlu. İçerisinde bulunduğu sınav, onun kendisini bulması içindir. Deneniyor olması, kendisini yine kendisine ispat etmek içindir. Artık bir kez düşmüştür yola, çıkış imkansızdır. Çünkü hayattan çıkış memât ile mümkün olsa da varlıktan bir çıkış yoktur. Tek çare hakikatin içinde benliğini eritmek, kendini hakikate teslim ve terk ederek ve selamet yolu tutmaktadır. Havf ve reca(ümit ve korku) içinde.