Gerçek şu ki elimde bir kader var ama yine de özgürce icat etme gücüm olduğunu hissetmiyorum.
Gizli bir ölümcül çizgiyi takip ediyorum. Beni aşan bir gerçeği aramaya zorlanıyorum. Neden gösterişli bir yoksulluğu olmayan genç bir kadın hakkında yazasınız ki? Belki bunda bir hatıra olduğundan ve beden ve ruhun yoksulluğunda kutsallığa dokunduğumdan, ötemin nefesini hissetmek istiyorum. Benden daha fazlası olmak için, çünkü ben çok küçüğüm. Yazıyorum çünkü dünyada yapacak hiçbir şeyim yok.
Ben gereksizim ve insanların ülkesinde bana yer yok. Çaresiz ve yorgun olduğum için yazıyorum, kendim olma rutinine artık dayanamıyorum ve eğer yazmanın sonsuz yeniliği olmasaydı sembolik olarak her gün ölürdüm.
.
.
.
📘
.
Her canlı gibi "Yürüyen Kelimeler" in de bir durağı, varış noktası belki de nihayete ereceği zamanlar olacaktır.
Paylaşımlarımın sayısını 30 bine tamamladığımda (yaklaşık 600 paylaşım kaldı) bütün yazıp anlattıklarımı bir iki cümleyle ile özetleyerek "neden yazdığımı" "nereye vardığımı", "neyi bulduğumu", "ne olduğumu" ifade edip yazmayı bırakacağım.
...