O günler...
o günler geçip gitti
o bayram günleri
o güneş ve çiçek bekleyişleri kışın son sabahında şehre çıkagelen suskun ve mahcup kır nergislerinin burcu burcu kokuları...
yeşil gölgelerin uzayıp giden caddesinde
o günler geçip gitti o esrik, şaşırtan uykuyla uyanıklık arasında geçen günler o günler, her gölge bir giz taşırdı ağzı kapalı her kutu bir hazine saklardı sandık odasının her köşesi öğlen sessizliğinde başka bir dünya oluverirdi sanki kimse karanlıktan korkmazdı gözlerimde bir kahraman belirirdi
"Nerdeyim bilmezsin,
bilmem nerdesin şimdi?"
Ana bu bayram mı?
Aman çok ayıp Çocukken gördüğüm bayramlar hani?
Ocak yayınları~1992Kitabı okudu
“İyi günümde dostum idin; ya neredesin kötü günümde?”
