n
Nilgün Marmara
2 member
Kendine has bilinç akışı
"Hayat, hep yüzünle seviştik, tersinin hatırı kaldı." s.31
Sevgili Nilgün Marmara "Kırmızı Kahverengi Defterler"i okuduğumuzu, üzerine bunca yazıp çizip konuştuğumu bilse ne düşünür, ne hissederdi acaba?
"Hayatın neresinden dönülürse kardır!" deyip, bu dünyadan bile isteye göçüp gitmeden evvel bıraktığı mektupta, eşine, "Kağan, eğer istersen, daktiloya çekilmiş şiirleri basabilirsin." dediğine; notları ve günlüklerinin "görücüye çıkması" noktasında özel bir izin veya talebi olmadığına göre, belli ki, mahrem alanında geziyoruz.
Bizi bağışlar mıydı?
Bu kitap, Nilgün Marmara'nın günlüklerinin bir derlemesi. Okuduğu kitaplar ve izlediği filmlerden notlara, günlük hayattan kesitlere, rüyalarına ve en çok da dağınık düşüncelere denk geliyoruz. Zihni ve ruhu gibi, çoğu zaman, el yazısı dahi karmaşık. Bu karmaşık halleriyle şairliğini birlikte ele alınca, yazdıklarının gerçekle ne derece uyumlu olduğunu düşünüyorum, bir cevabım yok. Neticede, manik-depresif ruh halinin iki uç kutbu arasında gidip gelirken, çok acı çektiğini, yalnız hissettiğini, bunaldığını anlayabiliyoruz.
Sadık Hidayet'i okurken de aynısını hissetmiştim; bir yazarın/şairin adım adım malum sona yürüdüğünü satırlarından okumak çok etkileyici.
Özellikle okuduğu kitaplara kısa da olsa atıf yaptığı bölümleri ayrıca çok sevdim. Aynı sayfaları sevdiğim bir şairin de okumuş olduğunu, hakkında notlar almış olduğunu görmek tebessüm ettirdi.
Sevgili Nilgün! Seni okumaya (ve belki buna rızan yoktu ama) sınırlarında gezmeye devam edeceğim. 
Kırmızı Kahverengi Defter Nilgün Marmara
