n
Nilgün Marmara
2 memberMaskelerinizi kuşanıp,yalanlarınızı çoğaltın hepiniz mezarısınız kendinizin...
perdeler çekilidir bakışına belleğin
çok öncelerden beri,
büyüyen ağaçlarına özgür çocukların,
vurur baltasını sinsi körlüğüyle tarih!
böyle düşüş görmemiştim ölgün ve kırık çakılmış kalmıştım / gelecek zamanlı düşler çatıyordum kapladığım şuncacık yerde / bu ölçümsüz gökyüzünde
Sayfa 16 - kopuş beklentisiKitabı okudu
dağ kızı, al irisli güvercin!
korkuyorsun göğün ürkünç yırtıklarından.
kararmasına günün yanıtın ne?
serin bir orman oluşumundan yükselen
bu deli uğultuya kulakların; içrekliğin
boğaz tıkayan yağmura açılıyor sanki.
baharın yüz yüze kalmış dört gözü mü?
bunca beklenen barış özlemi ...
evet, dikey ve uzlaşmasız hırçınlıklarımız.
dokunuş ısısının düğümü ertelenen,
gün, günden karanlığın tehdidini doğuruyor.
“uçurumlar var diyorum, insanla insan arasında, kendiyle kendi arasında.”
Nilgün Marmara