Uyuyamadım… Bir süre karanlığı, hiç akıl erdiremediğim bu yoğun ve dipsiz yokluğu izledim. Düşüncelerime sığmıyordu. Ölçüsüz siyahlıktaydı ve üzerime üzerime geliyordu. Gözlerimi yumdum, kendimi oyalamak için bir şarkı mırıldanmaya ve yatakta yuvarlanmaya başladım, ama bir işe yaramadı. Karanlık beni ele geçirmişti ve bir an bile rahat vermiyordu. Ya eriyip karanlığa karışırsam? Doğruldum ve kollarımı sallamaya başladım. Bozuk sinirlerim denetimi büsbütün ele geçirmişti ve ne kadar direnmeye çalışırsam çalışayım bir işe yaramıyordu. Oturduğum yerde en olmadık fantezilere kapıldım, kendi kendime mırıldandığım ninnileri dinleyerek sakinleşmeye çalışırken kan ter içinde kaldım. Ömrümde bir eşini görmediğim karanlığa dikmiştim gözlerimi. Şimdiye dek kimsenin dikkat etmediği, özel bir tür karanlıkla, umutsuz bir şeyle karşı karşıya olduğum kesindi. Saçma sapan düşüncelere takılıp kalıyor, her şeyden korkuyordum.

Sayfa 68 - Bozuk sinirlerin denetimiKitabı okudu

Açlık Knut Hamsun

Uğur

@ugurbingol·

5mo

“Ne yiyeceğim, ne içeceğim ve dünyevi bedenim denen bu sefil yemek torbasını nereye koyacağım konusunda niye bu kadar kaygılanmam gerekiyordu?”

Sayfa 24 - KırıntılarKitabı okudu

Açlık Knut Hamsun

Reklam

Uğur

@ugurbingol·

5mo

“Yalnızlığın tadını iyice çıkarabilmek için ayaklarımı kaldırıp banka uzandım. Ruhumda en küçük bir gölge, içimde huzursuzluğu andıran hiçbir duygu yoktu ve düşüncelerimin yettiği kadarıyla herhangi bir arzum ya da doyumsuzluğum da yoktu. Bedenimden uzaklaşıp gözlerim açık yattım ve kendimi uzakların tatlı kollarına bıraktım.”

Sayfa 61 - Prenses YlajaliKitabı okudu

Açlık Knut Hamsun