Gecemi gündüzüme katıp neredeyse 9 aydır bütün isteklerimi bastırıp sadece çalışıp günde ortalama 3.5-4 saat uyuyup bu vatana yararlı bir subay olmak istedim. Ve karşılığında aptal gibi stres yapıp her şeyi berbat ettim. Kendi kendime yaptım. Biliyorum nasipten öte olmaz lakin üzülüyor işte insan, ne desem boş geliyor. Ne diyim umarım Jamyo kazanırım da kendimi bu kadar yıpratmama değer. Yine de acıtıyor...