Kaldırımdan geçiyordu ruhum. Bir çocuk oturmuş kaldırım kenarında. Dizlerini karnına çekmiş, yumruklarını yüzüne dayamış, dümdüz bakıyor karşı kaldırıma sessiz sessiz. Sordum;
"-Neyin var çocuk?
+Hiç bir şeyim yok." diye mırıldandı zor duyulacak bir sesle. Ama belli ki çok büyük bir acısı vardı. Bu acıya rağmen bu cevabı verecek ne