o
Orhan Veli
“Böyle havada âşık oldum;
Eve ekmekle tuz götürmeyi
Böyle havalarda unuttum;
Şiir yazma hastalığım
Hep böyle havalarda nüksetti;
Beni bu güzel havalar mahvetti.”
"Akşamüstüne doğru, kış vakti; Bir hasta odasının penceresinde; Yalnız bende değil yalnızlık hali; Deniz de karanlık, gökyüzü de; Bir acaip, kuşların hali."
Canım Orhan Veli'nin manita listesi takıntım :D
Bende son zamanlarda tuhaf bir takıntı başladı. Zampara şairimiz Orhan Veli'nin sevgililerini anlattığı Aşk Resmi Gecidi şiirini okuyup okuyup duruyorum. Hatta iş öyle bir raddeye geldi ki çalışırken bile aklıma bu şiir geliyor, gizli gizli okuyorum. Geçen yöneticiye yakalandım, "Furkancım biliyorsun, mesai saatlerinde çok gerekmediği sürece telefonla ilgilenmiyoruz" diyor. Adama şimdi ne diyeyim ben; ben bir ruh hastasıyım, Orhan Veli'nin manita listesini takıntı yaptım, işi gücü bırakıp onu mu okuyorum diyeyim. Kafalar karışık :D hahahahahah
aç kaldım, susuz kaldım terk etmedi sevdan beni..
küçüktüm, küçücüktüm,
oltayı attım denize;
bir üşüşüverdi balıklar,
denizi gördüm.
bir uçurtma yaptım, telli duvaklı;
kuyruğu ebemkuşağı renginde;
bir salıverdim gökyüzüne;
gökyüzünü gördüm.
büyüdüm, işsiz kaldım, aç kaldım;
para kazanmak gerekti;
girdim insanların içine,
İnsanları gördüm.
ne yârdan geçerim, ne serden;
ne denizlerden, ne gökyüzünden ama...
bırakmıyor son gördüğüm,
bırakmıyor geçim derdi.
oymuş, diyorum, zavallı şairin
görüp göreceği.
Orhan Veli Kanık