Pek çok çaresiz anne-baba farklı hastanelerde, sonu gelmez tıbbi testler için paralarını ve yüreklerini tüketirler. Bir iki temel test ve beyin tümörü, epilepsi, tirost, hidrosefali ve teşhis edilememiş fenilketonüri gibi tedavi edilebilir tıbbi durumları saptayacak iyi bir nörolojik tarama yapıldıktan sonra, geri kalanlar para ve zaman kaybından başka bir şey değildir. Sınırlı mali olanakları, çocuğu iki ya da üç yaşındayken iyi bir eğitim programına sokmak için kullanmak daha uygundur. Bu bölümde bahsedilen tüm ilaçlar için doktor reçetesi gerekmektedir. Daha önce değinildiği gibi, otizm hakkında bilgili ve tedavi yöntemleri konusunda açık fikirli bir doktorun müdahalesi şarttır. Anne-babalara vereceğim mesaj, kırk yıl önce bir doktorun anneme verdiğiyle aynı olacaktır doktorlar, ilaçlar, kendiniz ve hepsinden önemlisi çocuğunuz hakkında içgüdülerinize güvenin.
Otizm sağaltımı geçici heves ve boş iddialara sahne olmuş bir alandır. Her yeni gelişme yararlı olmuşsa da, otiz mi kırık bir bacak gibi anında tedavi edecek sihirli bir sağaltım hiç bir zaman bulunamayacaktır.
Yüzlerce anne-baba çocuklarına süt, buğday, mısır, domates ve çikolata gibi besinler vermeyi kestiklerinde, önemli oranda davranış gelişimi gözlediklerini ifade etmiştir.
Otistik özellikler gösteren bireylerle her gün birlikte olan öğretmenler ve anne-babalar bir ilacın etkili olup olmadığını en iyi gözlemleyebilecek konumdadırlar. Sözel ifadesi olan zeki hastalar da kendi tedavilerinin değerlendirilmesine aktif olarak dahil edilmelidirler.
Bazı uzmanlar beni deneysel aşamada olan tartışmalı ilaçlar hakkında yazdığım için eleştirebilir; ancak, antikonvulsantlan denemek bazı doktorların şeker gibi dağıttığı yüksek dozda nöroleptiklerden çok daha az tehlikelidir. Haloperidol (Haldol) ve tiordazin (Mellaril) gibi ilaçlar bazı akıl hastanelerinde otistik özellikler gösteren bireyleri canlı cenazelere çevirmek için kullanılmaktadır.