o
Otobiyografi Edebiyat Anı
5 üyeTakip
Ama hayatta kalma istencimiz zayıflamışsa, yaşama sevincimiz, kahramanlıklarla dolu geçmişin anılarına saygımız ve parlak bir gelecek inancımız yok olmuşsa, ahlaka ya da kurallara gerek kalır mı? Hatta bunlar bir tehlike haline gelmez mi? Şimdi artık atalarımızın sahip olmak için dua ettiği nimetlere sahibiz ve bizi yıkanda bu başarımız.
Bir kitap ancak yalnız olduğunuzda okunabilir.
1 Mart 2003 tarihi abd'nin Chp genel başkanı deniz baykal'ın üzerini çizdiği tarihtir.
Veyselce Görebilmek
“Görmekle aşk arasına atılan sırça merdivenlerin insana yaslandığı sır âleminden sesleniyor bizlere Âşık Veysel.
Sazının bağrına yaslandığı umutla, tezenesinin gölgesinde kuruttuğu baharla, binbir türlü çiçeğin adıyla sesleniyor bize.
O ses yüreğimizin toprağında filizleniyor. Kimi zaman bir Lâle olup boynumuzu büküyor yârdan ayrı. Kimi zaman da sarp kayalarda gizlenen Nevruz’un gök gözlerinde seyrediyoruz âlemi. Görmediği yerde bakmayı öğretiyor aslında bize Veysel. Bir çiçeğin sevdasına bakmayı; bir çiçekle solan gözlerin, binbir çiçekle dünyaya açılmasını öğretiyor.
Der ki Veysel;
‘Ben, Kör Veysel, diye seslendiğiniz, ancak sizin görür sandığınız aydınlık dünyayı, karanlık dünyamdan sizden daha gerçekçi, daha güzel görenim. Siz, beton direkler çakıp, canını yakarken toprak ananın, ben tırnağımla olur da canını incitirim, diye bir dostu okşar gibi dokunuyorum toprağa. Sizde bir çift göz var, bende ise bir gönül. Aramızdaki fark bu sadece…”
