“Aynen öyle. Tabii ki bunları sana söylediğini inkar edeceğim ama tanrıların kahramanlara ihtiyacı var. Her zaman da oldu. Yoksa sizin gibi haylazları ne diye yapalım ki?”
“Kendimi çok değerli hissettim,” dedim. “Teşekkürler.”
İlk seriyi daha yeni bitirdim, 1 ay falan oldu ve bittiğinde 'Ne?' diye geçirdim cidden içimden. O son cümle "Ve hayatımda ilk kez geriye dönüp bakmadım" insanı üzmez ama beni cidden o kadar yaraladı ki. Çünkü resmen arkadaşlarımdan ayrılıyordum. Onlara bir süreliğine de olsa veda etmem gerekiyordu ve ben buna daha hazır değildim. Hayatta Percy,Annabeth ve Kıvırcık gibi kişiler bulamamaktan çok korkuyorum. Resmen onlar benim en yakın dostlarım