Buradaki ilk incelemem bakalıım. Peyami Safa'nın okuduğum ilk eseri olan Dokuzuncu Hariciye Koğuşu. Adını bilmediğimiz 15 yaşında olan, hayatının yarısını bacağındaki hastalık ile geçirmiş bir gencin psikolojisini ve aşkını anlatmaktadır. İsimsiz baş karakterimizin gözlemleri ile sanki nereye gitse sizide yanında götürüyor, hastalığın bedeninizde gezindiğini hissediyor ve soğuk hastane köşelerinde sizde onunla o duyguları çok yoğun yaşıyorsunuz. Sağlığıma şükrettiğim bir eserdi. Yazarın kendi yaşamından izler taşıyan, tek solukta okunulabilecek gerçekçi ve akıcı bu eseri okumayan herkese tavsiye ederim
“Görülecek, işitilecek, tadılacak, okunulacak, yazılacak o kadar şey birikiyor ki, bundan sonra hayatımın bütün bunlara yetişmeyeceğinden korkuyorum...”.
Peyami Safa ‘ ya saygıyla. Yetmedi ömür... #2.4.1899🎂