Tabakta kalan son pirinç tanesi gibi, benim arkamdan da ağlamaz kimse..
Beni bir gün unutacaksan bir gün bırakıp gideceksen boşuna yorma derdi boş yere mağaramdan çıkarma beni alışkanlıklarımı özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna tedirgin etme beni
Sayfa 473Kitabı okudu
ben aylarca; uykularımdan ağlayarak uyandım! ellerim titredi, gözlerim şişti, kalbim kanadı ben acı çekmedim mi sanıyorsun
Hevesimi kırdılar. Küçükken de kırılmıştı bir kere. Sonra kırık çıkıkçıya götürdüler, bir türlü düzelmedi. Hevesim yanlış kaynadı Albayım. Hep yanlış şeylere heves ettim.
-Mutlu yaşamayı teklif ediyorum.
+İşte sonsuzluk çok belirsiz bir kavram.
Beni korkutuyor, geriyor beni.
Bana tam tarih vermen lazım.
-2081
Bu günler de geçer mi be albayım ?
Geçer be evladım, bu da geçer.
Hayatım gözümün önünden bir film şeridi gibi geçiyor, bu acılar bir türlü geçmiyor albayım.
Ne filmi be evladım ?
Poyraz Karayel, Ayşegül UmmanKitabı okuyacak
