İnsan, ruhu ile vicdanı arasındaki dostluğu yitirmemeli...
Ruh bir öğrenci, vicdan ise bilge bir öğretmendir. Bu öğretmeni toplum, aile, arkadaş, sevgili adına ne koyarsanız; çevremizdeki genetik yazılımdan da nasibini almış diğer insanlar yetiştirir...
Vicdanı ve Ruhu hastalıklı olan insanları kalbimizin bir yerine koyup onları ayırırsak, sözüm ona Vicdan ve Ruhu arasındaki dostluğu yakıp yıkan bilinçli tercihlerimizin sorumlusu insanlara sesleniyorum...
Öğretmenleri öldürüyorsunuz...
Davranışlarımızın neticesi ne derece çıkarlarımıza uygun buna Vicdan karar vermeli...
Beyin tahakkümkârdır bazen, bunun ayırdına varamaz...
Savunma mekanizmaları yüzünden kişisel çıkarları mantıklı hale getirecektir...
Siz öğretmeninize sığının...
Kendinizi öğretmeninizin kollarına bırakın.
Kaybetmeyeceksiniz!
Kaybetmeyeceksiniz!
Kaybetmeyeceksiniz!