Əsər Cahandar ağanın Mələk adlı birisini qaçırması ilə başlayır. O Mələyi qaçırır,lakin bu ona baha başa gəlir. Ailə parçalanır, oğlu ona üz çevirir. Cahandar ziddiyyətli bir obrazdır. Bir tərəfdən insanlığa uyğun olmayan hərəkətlər etdiyi halda digər yandan tam əks bir insandır.Əsərin sonunda Cahandar Mələyi qaçırdığına peşman olur.
İsmayıl Şıxlı universitetdə dərs keçərkən tələbələri ondan nə üçün belə bir əsər yazdığını soruşurlar və oda bu əsəri dayısının həyatından götürdüyünü deyib. Yəni, əsər həqiqi bir həyat faciəsini əks etdirir. Məncə, əsərin əsas ideyası "ailədəki pərakəndəlikdir" 
İsmail Şıhlı
Adam Fawer'in açıkçası en sevmediğin romanı oldu çünkü inandırıcılık tadı azdı. Bir Olasılıksız veya Empati kadar beni etkilemedi (( bu arada ikisini tekrardan okuyacağım)) Hikaye içerisinde tabi ki de en göze çarpan arkadaşlık dostluk duygusu, ne kadar zorda olsan bile arkanda kimseyi bırakmamak gerekir bu fikir oldu 
Adam Fawer
