p
Psikiyatri
1 member
Beyin taramaları psikiyatrik teşhise ve tedaviye yardımcı hiçbir şey getirmemiştir. Bir görüntüde belirgin bir anormallik olması tek başına anormalliğin beyin temelli bir sorundan kaynaklandığı anlamına gelmez, ayrıca belli bir terapi için yol haritası sunmadığı da kesindir.
Aslında nörobilim literatürü deneyimin kendisinin (örneğin travma, kronik fiziksel ağrılar, kötü beslenme, eğitim ve hatta meditasyon) beyinde gözlemlenebilir anatomik değişiklikler yarattığını epey zengin örneklerle ortaya koymaktadır.
Beynin yapısı bu derece plastikse ve böylesi çevresel etkenler karşısında hassassa, zihinsel rahatsızlıkların beynin bir hastalığı olduğunu söylemek fazla basitleştirmek olmaz mı?
Psikiyatri, büyük neşeyi sanki neşeli bir neşesizlikmişçesine, neşeli bir ruh hali diye adlandırmış, ayrıca bekâret ve şehvetlilik, vicdanlılık ve vicdansızlık, acımasızlık ve yufka yüreklilik gibi bütün uçların hastalıklı bir noktaya vardığını ilan etmiştir; bu koşullar altında yalnızca iki abartı arasındaki orta konumu hedefleyen bir sağlıklı yaşam, pek az önem taşımayacak mıdır? İdealinin yalnızca kendi ideallerinin abartılmasını yadsımak olması bile, böyle bir yaşamı son derece yoksul kılmayacak mıdır?
Sayfa 406Kitabı okudu
Denilebilir ki, Aydınlanma Çağı'nı gerçekte aydınlatan, yakılan ruh hastalarının alevleriydi.
Bugün psikiyatrik araştırmaların önemli bir bölümü ilaç şirketlerinin vesayeti altındadır, bu şirketler tarafından finanse edilmektedir. Bu araştırmaların halihazırdaki ilaçlara yeni kullanım alanları açmak gibi saklı bir işlevi vardır. Eğer bir ruh halini “ teşhis edilmesi gereken bir şey”e dönüştürürseniz, ona uygun uygun bir ilacı da muhakkak bulacaksınızdır. Oysa teşhis, hastada olup biten bir durumdan çok, hekimlerin zihinlerinde olup biten bir durumdur.
Sayfa 92 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
