"Ellerine düşen sıcak sıvıyı hisseden adam buz gibi suya dalmışçasına kendine geldi. Parmakları gevşerken kendineviçten küfürler savurdu. "Özür dilerim, her şey için." Elleri tuttuğu yerden yukarı tırmandı, aşağı indi. Sıktığı yeri usulca ovaladı.
Yavaş hareketle iki kolunu da havalandırıp adamın ellerini kendinden uzaklaştırdı. Gözlerinden yuvarlanan damlalar karanlıkta parlıyor, Duman onları acı içinde izliyordu. Adamın gözlerinin içine derin derin bakıp başını çevirdi. Tek söz etmeden yanından geçip yürüdü. Ağır adımları evin köşesini dönünceye kadar izledi onu Duman. Sırtını duvara verip kontrolsüz bir manyağa dönüşüyor olduğu gerçeğiyle bir kez daha yüzleşti. Leyla artık o genç kız değildi ama Duman da o sevgi dolu genç adam değildi. Onların hayat senaryosunda kimse iyi değildi. Oyunculukları dramdan öteye geçemiyor, mutlu sonlara asla yazılmıyordu. Lakin perde henüz kapanmamıştı, senaryo yazılmaya devam ediyordu.."
Otantik KitapKitabı okudu
"Elvan'ın kolunu tutup durdurdu Efnan.. Konuşabilir miyiz?
Kolunu kurtaran Elvan "Hayır." dedi
"Elvan, lütfen."
"Konuşacak bir şeyimiz olmadığını bile bile neden bunu istiyorsun?."
Otantik KitapKitabı okudu
“Leyla, gece demek. Leyla, siyah saçlı kadın demek. Leyla benim gecelerim, bitmek tükenmek bilmeyen karanlığım. Karanlığın ortasında geceye nasıl hasret yaşanır, bilir misin?”
Otantik KitapKitabı okudu
"On üç sene önce ayrıldıkları son gece işitmişti sevgi sözlerini. O zaman toy bir delikanlı, küçük bir kız vardı. Toy delikanlı büyüdü, saçlarına aklar düştü. Küçük kız kocaman bir kadın oldu. Huyları değişti; fiziksel görünüşleri, hayatları değişti. Değişmeyen tek bir şey vardı: Birbirlerine olan sevgileri. Ne en aza indi ne çoğa çıktı çünkü onlar en başta ölümsüz sevdi.."
Otantik KitapKitabı okudu
"Sevmeyi de sevilmeyi de unutmuşum, gittiğim yerden dönemiyorum."
"Leyla.. Olduğun yere gelirim ben, sen elimi tut yeter.."
Otantik KitapKitabı okudu
"Sevda yaman bir duyguydu, dünyayı ateşe vermeye yeterdi çünkü içine aldığını cayır cayır yakıyordu. İçi yanan insanın dışı yanmasa ne olurdu.."
Otantik KitapKitabı okudu
"İnsanlar acımasızdı, özellikle de başka insanların geçmişini irdelerken. Konuşma hakkını kendileri doğuruyor ve büyütüyordu. Karşısındakine nasıl zarar ve acı verdiğini tahmin etmek bir yana, düşünme zahmetine dahi girmiyordu.."
Otantik KitapKitabı okudu
Leyla, onu bırakmazdı.
Leyla, söylemese de onu seviyordu.
Leyla, hayatı boyunca aldığı nefesti.
Otantik KitapKitabı okudu
"Kapkara bir yerdi artık Mardin. Leyla yoktu. Mardin rengini kaybetmişti. Duman, adı gibi karanlığa karışmıştı. Yanıp kül oluyor, çaresizce kendini yok etmek için uğraşıyordu.."
Otantik KitapKitabı okudu
"Elini kaldırıp kadının saçlarına dokundu. Çiçek kokusu keskin bir şekilde ciğerlerine ulaşıyordu. Duyacağını hiç sanmıyordu, fısıltıyla konuştu: Kaderinin en güzel parçası olmaya geliyorum, Gül güzeli.."
Otantik KitapKitabı okudu