Perdeyi aralayıp dışarı baktığında gözleri kamaştı Dilek'in.Bahçedeki çiçekler her zamankinden daha güzel,daha renkliydi bugün.Kelebekler ahenkle dans edercesine uçuşuyor, güneşin sıcağı yakmasın diye tatlı bir rüzgâr ağaçların yemyeşil yapraklarını okşayarak esiyordu.Camı açıp derin bir nefes aldı.
Karakterimiz Dilek'in hayatına açtığı pencereden dahil oluyoruz.Buram buram özlemini duyduğum çocukluğumun mahalle yaşantısına geri döndüm ve zaman dursun istedim.Zeynep ,Yasemin ,Burak ,Emre ,Arif ,Erdem ,Murat ,Hikmet dede hepinizi çok sevdim.Sayenizde arkadaşlık, dostluk, kardeşlik,sevgi , dayanışma, hoşgörü gibi unutulmaya yüz tutmuş insanî değerlerimizi tekrar anımsadım.
Canım Dilek sen nasıl güzel, naif ve düşünceli bir karakterdin böyle.Bazı insanlar vardır sevmeyi sever.Bitki olsun, hayvan olsun ,insan olsun...Her birini ayrı bir özenle sevmeyi çok iyi yapar o insanlar.Karşılık beklemeden verdikleri tüm emekler , günün birinde yine mutluluk olarak geri döner.Dilek de o insanlardan birisiydi.Uzun zaman geçse de seni ve sevgi dolu yüreğini unutmayacağım.
Merak edenlere şimdiden keyifli güzel okumalar dilerim. Kitapla kalın.
Hatırlamamak için elinden geleni yapıyordu, sızlayan içini kurcalamıyordu,kurcalarsa ruhundaki çıban patlayacak, zaten zor dayandığı dünya tümden irine batacaktı.