r
Roman Felsefe-Düşünce Edebiyat
0 memberAklınız sizin doğrularla ilgili tek yargıcınızdır.
Sayfa 775 - PDF
Yavrularına sağ kalmayı öğreten tüm canlıları düşündü. Kedilerin yavrularına avcılığı öğretmesi,kuşların uçmasını öğretmesi...oysa sağ kalmak için aklını kullanması gereken insan, çocuğa düşünmesini öğretmeyi beceremediği gibi, eğitim süreci boyunca onun beynini mahvediyor, onu düşünmenin kötü olduğuna inandırıyor, hem de bunu, o daha düşünmeyi öğrenmeden önce yapıyordu.
Çocuğa o yolculuk boyunca fırlatıp attığımız klişe sözler, onun motorunu dondurmak, bilincinin gücünü kesmek için plânlanmış şeylerdi. “O kadar çok soru sorma, çocuk dediğin, görülebilmek, ama işitilmemekli!” “Sen kim oluyorsun da düşünüyorsun? Böyledir, çünkü ben böyle diyorum!” “İsyan etme, uyum sağla!” “Sivri olma, gruptan ol!” “Mücadele etme, ödün ver!” “Kalbin, beyninden daha önemlidir!” “Sen ne bileceksin! En İyisini ailen bilir!” “Sen ne bileceksin! En iyisini toplum bilir!” “Sen ne bileceksin! En iyisini bürokratlar bilir!” “Sen kim oluyorsun da itiraz ediyorsun? Tüm değerler izafidir!”
İnsan bir kuşu, yavrusunun kanat tüylerini yolar, sonra onu kendi kendine yaşasın diye yuvadan
dışarı iterken görse, dehşete kapılır, oysa insanın kendi yavrusuna yaptığı tam da bu, diye düşündü.
Sayfa 758 - PDF
"Benim hayatım bana aittir. İster harcar, ister yatırım yaparım."
Sayfa 732 - PDF
"Suça anlayış gösterenler, masumiyete asla göstermez."
Sayfa 679 - PDF
"Kendi kendinize yapacağınız bir yanlış, inanç nedeniyle kabul etmiş olduğunuz on doğrudan daha güvenlidir, çünkü kendi yanlışınızı düzeltme gücünüz vardır, oysa inançla kabul edilen bir şey, sizin doğruyu yanlıştan ayırma kapasitenizi öldürmüş olur."
Sayfa 807 - PDF