Kapıları çalan benim
kapıları birer birer.
Gözünüze görünemem,
göze görünmez ölüler.
Hiroşima’da öleli,
oluyor bir on yıl kadar.
Yedi yaşında bir kızım,
büyümez ölü çocuklar.
Saçlarım tutuştu önce,
gözlerim yandı kavruldu.
Bir avuç kül oluverdim,
külüm havaya savruldu.
Benim sizden kendim için
hiçbir şey istediğim yok.
Şeker bile yiyemez ki,
kâat gibi yanan çocuk.
Çalıyorum kapınızı,
teyze, amca, bir imza ver.
Çocuklar öldürülmesin
şeker de yiyebilsinler.
Bu bizim çığlığımız/Bu bizim duamız/Dünyada barış!
Barış varsa mutluluk vardır.
Barış varsa huzur vardır.
Barış varsa ölüm yoktur.
Barış varsa gülen çocuklar vardır.
Hiroşima'ya atılan atom bombası sonucunda lösemi hastalığına yakalanan küçük bir kız çocuğunun güçlü ama mutsuz sonla biten hikayesini anlatan kitap herkesin okuması gereken olmazsa olmazlardan.
Kağıttan bin turna kuşu katlamak için çabalayan, umudunu yitirmeyen Sadako Sasaki umut kelimesin vücut bulmuş hali adeta.
Okurken barışı iliklerimize kadar istediğimiz bir kitap.
Keyifli okumalar🪻