“Kemâ tekûnû yuvella aleyküm” (Siz nasıl olursanız yöneticileriniz de öyle olurlar).
“A’malüküm ummalükum” (amelleriniz yönetcilerinizdir, onlar sizlerin eseridir) (bk. Acluni, I / 146; II / 127) denilmiştir.
Büyük heyecan,
aylardır saatlerce gecelerce bunu konuşuyoruz,
ağlıyoruz yer yer,
birden bazılarımız gülüyoruz.
Hepimiz çok doluyuz,
Kötü mü daha kötü mü olacak diye.