Paris'in mezarlıkları, İstanbul'unkiler kadar olmasa da güzel mezarlıklardır.
Sayfa 125
⊰ süt kokusu ⊱
“Kalabalığın yalnızlıktan büyük olmadığı,”
1999
Sayfa 148 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Eğer Park haklıysa, nasıl bir şehir istediğimiz sorusu, nasıl kimseler olmak istediğimiz, ne gibi toplumsal ilişkiler arayışı içinde olduğumuz, doğayla nasıl bir ilişkiye değer verdiğimiz, ne tür bir yaşam tarzı arzuladığımız, hangi estetik değerlere sahip olduğumuz sorularından ayrı düşünülemez. Öyleyse şehir hakkı, şehrin barındırdığı kaynaklara bireysel veya kolektif erişim hakkından çok daha öte bir şeydir: Şehri gönlümüze göre değiştirme ve yeniden icat etme hakkıdır bu.
Sayfa 44 - Alıntıları don lastiği gibi çekiştirdiğim doğrudur, burada bahsedilen Park, kent sosyoloğu Robert Park. | ama ben yürüdüğüm parkların haklı olduklarını düşünmek istiyorum, çünkü benim zihnimdeki şehrin odakları onlar.
Şehir üzerinde hak talep etmek, aslında artık var olmayan bir şey üzerinde hak iddia etmek anlamına gelir (ki daha önce var olduğu da şüphelidir). Kaldı ki şehir hakkı boş bir gösterendir. Ona kimin nasıl anlam yükleyeceğine bağlıdır her şey.
Sayfa 36 - burada zamanın mekân kadar önemi yok | ileri ya da geri, istediği gibi akabilir.
İnsan bukadar gürültü arasında kendini nasıl duyabilirdi ki zaten.
Hangi şehirde yoksan ben kayboluyorum orada
"Şehir sadece akılla kurulan bir yapı değildir”
Yaşadığımız mekân şahsiyetimizin bir parçası, bunu muhafaza etmemiz lazım. 0 da mesuliyetle mümkün oluyor. Toplum ve eylemler şehri her an inşa ediyor. Siz şehri inşa ediyorsunuz ama aynı anda şehir de sizi inşa ediyor. "Erdemli şehrin birinci özelliği insanın yardımlaşmasıdır," diyor Farabi. Yardımlaşma nın en basit biçimi de tebessümdür.
Öğrenecek elbet, bir gün şehir dediği şeyin birbirini gözleyen sayısız gözden ibaret olduğunu o da anlayacak.
Sayfa 44 - Can Yayınları (e-kitap)Kitabı okudu
Ah baba, hiç mi masal okumadın sen; bir varmış bir yokmuş, çocuklar elleri bırakıldığında kaybolurmuş...
Yunus Develi
İnsan, şehrin bir dili olduğunu, şehrin bir kalbi olduğunu çok sonra anlıyor. Tıpkı kendi sesinin, kalbinin olduğunu çok sonra fark etmesi gibi...
Yunus Develi
Oysa ben hiç iyi dostluk etmedim ona. Kaç kez terk edip gittim onu, hem de arkama bile bakmadan. Bir şehri geride bırakıp gitmenin ne demek olduğunu bilmeden...
Yunus Develi
Çünkü şehirler de insanlar gibidir; dönüp gelinmeyi, hatırlanmayı, oturup iki çift laf ederek, o güzel günleri yâd etmeyi severler.
Yunus Develi
Masum hayallerle, gün gün, adım adım terk edersin onu ama o böyle yapmaz.
Yunus Develi
İyi şehir; iyi bir kütüphanede çalıştıktan sonra, iyi bir salonda, iyi bir tiyatro oyunu seyredebildiğin ve temsilin ardından güzel bir kafeye gidip sohbet edebildiğin şehirdir.
Sayfa 235Kitabı okudu
Üzerindeki her taş parçasının bir hikaye anlattığı bir çevrede yeni hikayeler oluşturmak zordur.
