Gençliğimi kimse bilmez
Sakallarımdan çocuk kokusu
Ağzımdan, ay ışığı fışkırır benim
Ceketimi yağmurlara astığımdan beri
Tehlikeli şiir okur
Dünya'ya sataşırım ben.
Ahmet Kaya'
Baksan, anlasan
Görsen beni, bir tanısan
Ufak bir işaretin yeter her şeyi başlatmaya
Oysa geçip gidiyorsun yanımdan,
Kayıp yıldızlar gibi ışığım ulaşamıyor sana
Biliyorum, aynı karanlıktayız ikimiz, aynı boşlukta
Biliyorum, çelik bir yelekle koruyorsun kalbini
Yüzündeki kalın bulut göstermiyor içini
Ne yapsam boşuna, beni fark etmiyorsun
Kelimeler yanıp sönen yıldızlar gibi dilimin ucunda
Belki bir gün onları sana vermeye vaktim olur
Yol alırken aynı karanlıkta
Biliyorum, bana ihtiyacın var, tam aradığın sevgiliyim ben
Ama bunları söylememe izin vermiyorsun
Görmüyorsun, fark etmiyorsun
Yanımdan geçip gidiyorsun her seferinde
Yanımdan geçip gidiyorsun.
Seviyorum, ırmaklar gibi boşanıyor
Bu sözcükler yüreğimden
Deniz oluyor da sonra, köpürüp inleyen
Bütün kıyılarımda saçların uzanıyor
Seviyorum, hiç solmayan bir çiçeğe
Dal olmanın sevincini duyar gibi
Uçsuz bucaksız gökyüzü belki
Senin kanatlandığın bir mavilikte
Seviyorum, bu sevdanın seninle
Bitmeyeceğine inanacak kadar
Yüreğimi dolamadım ki ben telörgülerle
Sen gidersen, sana benzeyenler var...